آلینوش طریان در سال 1299 در خانواده ارمنی در تهران متولد شد .طریان تحصیلات پایه را در مدرسه‌ی ارامنه و دوره‌ی دبیرستان را در دبیرستان انوشیروان دادگر زرتشتیان سپری کرد.. وی در خرداد سال 1326 با درجه‌ی لیسانس فیزیک از دانشکده‌ی علوم دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل و در مهرماه همان سال به سمت کارمند آزمایشگاه فیزیک دانشکده‌ی علوم استخدام شد و یک سال بعد به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی دردانشکده ‌ی علوم منصوب شد .پس از آن به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس رفت

.

دانشنامه‌ی دکترای دولتی را از دانشگاه علوم پاریس در سال 1956 میلادی(1335 شمسی) دریافت کرد و به دلیل خدمت به کشورش پیشنهاد کرسی استادی دانشگاه سوربن را رد کرد و به ایران بازگشت و با سمت دانشیار فیزیک رشته‌ی ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار ‌شد .

در سال 1338 دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعه‌ی رصد‌خانه‌ی فیزیک خورشیدی را در اختیار دانشگاه تهران قرار داد و وی برای این بورس انتخاب شد و از فروردین سال 1340 به مدت 4 ماه به آلمان رفت و بعد از انجام مطالعات به ایران بازگشت .

3 سال بعد در تاریخ 9 خرداد 1343 به مقام استادی ارتقا پیدا کرد و بدین ترتیب او اولین فیزیکدان زن است که در ایران به مقام استادی رسید .

در تاریخ 29 آبان سال 45 عضو کمیته‌ی ژئو فیزیک دانشگاه تهران انتخاب شد و در سال 48 رسما به ریاست گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی موسسه‌ی ژئوفیزیک دانشگاه تهران منصوب شد و در رصدخانه‌ی فیزیک خورشیدی که خود ایشان در بنیانگذاری آن نقش عمده‌ای داشت ، فعالیت خود را آغاز کرد .

از استادان بانو طریان میتوان به کمال الدین جناب و دکتر علی اکبر خمسوی نام برد.

وی که اولین کسی بود که در ایران درس فیزیک ستاره‌ها را تدریس کرد ، در سال 58 تقاضای بازنشستگی داد و به افتخار بازنشستگی نائل شد .

ایشان در سال 1389 دار فانی را وداع گفتند.